De geschiedenis van de VAP
In het voorjaar van 1951 komt de toenmalige presidentdirecteur H. Van de Pol van het ANP, op terugreis van een bespreking met het persbureau Belga in Brussel, in een café in Putte terecht. Aan de tap verneemt hij dat er achter het dorp een boerderijtje te koop staat. Van de Pol, nieuwsgierig als altijd, gaat kijken naar het huisje op de Oude Postbaan 6. Dat bezoek biedt hem behalve een blik op een geweldige chaos ook uitzicht over bossen en stille landerijen.
Voor Van de Pol is het dan gauw bekeken. Met grote instemming van het personeel ondertekent hij op 31 juli 1951 de koopakte. Voor zegge en schrijve 10.000 gulden wordt de Stichting Onderling Personeelfonds ANP eigenares van een perceel bouwland en bosgrond met daarop een boerderij.
Het Dok
Van de Pol, die familie in de scheepvaart heeft, doopt het pand Het Dok, de plaats waar ANP-ers “in het dok” kunnen.
De boerderij wordt opgeknapt en wordt voorzien van een volledige inrichting. In september 1951 komen de eerste gasten.
“Ook de huisvrouw heeft recht op vakantie” , vindt Van de Pol. Dus komen er een werkster (Jeanne Theijsen) en een kookster (mevrouw Govers). Het Dok telt acht slaapplaatsen en in de beginjaren maken twee gezinnen gelijktijdig gebruik van het huis. Water komt uit een reservoir op zolder en een olielamp zorgt voor de verlichting.
Al snel worden veel verbeteringen aangebracht. Elektriciteit doet haar intrede en in 1955 krijgt Het Dok aansluiting op de waterleiding. Van de overblijfselen van de schuren en de kippenhokken wordt het “theehuis” gebouwd. Voor de terreinen schakelt het personeelfonds de Heidemij in; die legt onder andere een stuk dennenbos aan. In die jaren houdt Piet Driedijk, die met zijn3 vrijgezelle broers de boerderij naast Het Dok bewoont, bos en terreinen bij.
Jaren achtereen weten de ANP-ers de Driedijken te vinden voor verse melk, eieren en fruit. De broers moeten wel eerst de ochtendkrant in huis hebben. Daarin lezen zij de – ook toen al door het ANP verspreide – marktberichten, op grond waarvan zij de prijs bepalen die zij voor hun produkten wensen te ontvangen.
Heureka
In 1956 gaat de eigenaar van het uit 1940 stammende woonhuis Heureka failliet. Het huis komt tegelijk met De Rimboe onder de hamer. Voor 5.750 gulden wordt het Personeelfonds ANP eigenaar van Heureka. Bewoonster van het huis is mevrouw Zeitzen, de toenmalige kookster van Het Dok. Zij blijft in Heureka wonen, ook nadat de “arbeiderswoning’’ in gebruik is genomen voor het ANP-personeel. Dat duurt maar kort. Mevrouw Zeitzen vertrekt naar haar zoon in het Belgische St. Niklaas.
Het ANP-bezit wordt vervolgens vanuit De Rimboe bestiert door mevrouw Gijselaar, samen met “madammeke” Teunen en haar nicht Hilda. Dat leidt tot iets moois, want Hilda wordt, tegen de zin van de andere Driedijken, de vrouw van Piet.
Op 8 maart 2011 is Heureka verkocht.
Personeelfonds
De Stichting Onderling Personeelfonds ANP, die vooral financiële bijstand verleent aan de personeelsleden, verliest met de opkomst van de welvaartstaat steeds meer haar bestaansgrond. In 1969 worden de resterende gelden van de stichting uitgekeerd aan de deelnemers. Het ANP zelf neemt de exploitatie van de huizen in Putte en enkele caravans over. Die rijdende onderkomens zijn over van tenten die in Duitsland en Frankrijk hebben gestaan, en van caravans die standplaatsen hebben gehad in plaatsen als Castricum,Haamstede, Posterholt, Susteren, Reuver, Wansveld, Esch-sur-Sure, het Gelderse Putten en het Brabantse Andel.
Een nieuw begin
In 1979 besluit het ANP het vreemde vermogen, bestaande uit de vakantiehuizen, af te scheiden. De statuten van de slapende Stichting Onderling Personeelfonds ANP worden gewijzigd, waarbij de naam wordt veranderd in Stichting Vakantieverblijven ANP-Personeel. In 1984 krijgt deze stichting ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van het persbureau een bungalow op het bungalow- en caravanpark De Kremmer in het Drentse Gasselte ten geschenke, waarna in 1985 de laatste caravans worden verkocht.
Het afstoten van de caravans is onvermijdelijk doordat de kosten ervan al te sterk stijgen en de eisen van de vakantiegangers veranderen. De bakens moeten worden verzet.
Voor Putte schakelt de VAP een bouwkundige in. Die komt tot de slotsom dat er zonder een grondige renovatie weinig muziek meer zit in de Brabantse panden. In 1994/1995 ondergaat Het Dok binnen een grote opknapbeurt. Begin 1994 wordt de vloer op de benedenverdieping geheel betegeld en wordt de keuken volkomen vernieuwd.
Heureka krijgt in 1987 een grote opknapbeurt. De omvangrijke bedragen die met een en ander zijn gemoeid, blijken gezien de reacties van de gebruikers goed besteed.
In 2000 wordt de bungalow in het Drentse Gasselte verkocht en van de opbrengst worden speeltuigen geplaatst op het veld tussen Het Dok en Heureka.
In 2005 worden Het Dok en Heureka opnieuw van binen en van buiten geschilderd en Heureka krijgt op de 1e verdieping een laminaat vloer.